Drobna dziewczyna z wielkim rozmachem wpadła do komnaty.
Drzwi zamknęły się z hukiem, na szczęście nie pobudziła pozostałych dziewczyn. Podeszła
do okna by je otworzyć. Zimny wiatr przeszył ją całą od czubka głowy do kostek.
Chłodny powiew przeczesał jej długą koszulę nocną, zahaczył też o długie blond
włosy, które swobodnie opadały na jej zakrytych materiałem ramionach. W szybkim
tempie podbiegła do łóżka by po chwili skryć się pod ciepłą pościelą wśród
miękkich poduszek. Czuła jak wiatr muska jej delikatną twarz, którą jeszcze nie
dawno obdarowywał pocałunkami jej chłopak. W tamtym momencie zatęskniła za nim,
za jego uśmiechem, spojrzeniem, zapachem. Poczuła jak na jej serce wylewa się
garnuszek miodu. Na jej malinowe usta wkradł się ledwo zauważalny uśmiech, z
którym momentalnie usnęła.
***
Witajcie. Mam nadzieję, że prolog zachęci Was do częstego odwiedzania i czytania mojego bloga. Przyznam Wam się, że to był spontaniczny pomysł więc jestem otwarta na Wasze propozycje, które być może wykorzystam w opowiadaniu. Historia ta będzie głównie o uczuciach, miłości i co można dla niej zrobić. Oczywiście postaram się żeby działo się dużo więcej ;) Więcej możecie dowiedzieć się w zakładkach. Proszę wszystkich czytających o komentowanie, a już nie długo być może pojawi się pierwszy rozdział.
Pozdrawiam.
Secretly_Love
No więc tak *______* zacznę od tego, że twój opis Luny jest po prostu cudny *____* ♥ Jest wyjątkową postacią i widać to w twoim prologu ♥ "Poczuła jak na jej serce wylewa się garnuszek miodu"- śłodziaśne ♥ Masz wielki talent i nie daj sobie wmówić, że jest inaczej. Jak wspomniałam u Ciebie wszystko się komponuje, przelewasz słowa na klawiaturę po prostu idealnie :* Czekam za następny rozdział z niecierpliwością. Veny życzę ♥
OdpowiedzUsuńPrzepiękny prolog! Życzę dużo, dużo radości z pisania bloga! ;)
OdpowiedzUsuńA no i zapraszam do mnie, choć nigdy ci nie dorównam!
OdpowiedzUsuńhttp://nowaania.blogspot.com/
Super prolog *_* Nigdy nie czytałem bloga o Lunie :D Będę Cię często odwiedzać :>
OdpowiedzUsuńO mamuniu jak nie dodasz zaraz pierwszego rozdzału to chyba umrę. Ten prolog jest taki *___* nie mogę opisać tego uczucia. Czekam na kolejny z niecierpliwością.
OdpowiedzUsuńBuziaki, Noxie :*